Vriendelijk, benaderbaar en succesvol. Zo kun je de 38 jarige Rick Mathijssen gerust beschrijven.
Een uitdaging gaat hij in elk geval niet uit de weg. In 2019 werd hij de assistent van de Oranje hockey heren en hier leerde hij weer nieuwe dingen. Deze lessen heeft hij toegepast op het Bloemendaalse herenteam waar hij grote schoenen te vullen had. Dat is hem aardig gelukt. Zo behaalde hij onlangs zijn 2e Europese titel. Waar hij in 2019 dubbelkampioen werd met de Dames van Amsterdam en zowel de landstitel als de Europese titel te scoren, wist hij op 5 april 2021 met ‘zijn’ mussen Europees clubkampioen te worden bij de Euro Hockey League te Amsterdam. Vooralsnog staat hij bovenaan in het hoofdklasse hockey met de mannen van Bloemendaal en blijft hij vooral genieten van alle mooie momenten en alles wat er nog komen gaat.
Hoe voelde het om wéér Europees kampioen te worden, nu met de heren? Rick: “Dat was ontzettend mooi, wel in een hele rare entourage, bijvoorbeeld met shootouts zonder publiek maar het gevoel is hetzelfde. Met de dames Amsterdam was het voor mij een hele belangrijke prijs om te behalen. Ik weet dat het team wint, maar als coach word je aangesteld om te leveren, om te winnen. Maar hoe dan ook, het gevoel is gelijk want de EHL winnen met Bloemendaal was even zo prachtig. Ben helemaal blij. Je wint nooit zomaar een prijs, het voelt goed tussen mij de spelers.”
Wat is het grote verschil tussen werken met Dames en Heren teams? Rick: “Je hebt natuurlijk de algemene verschillen tussen mannen en vrouwen, waar bij de mannen bijvoorbeeld meer focus is op het spel en iets minder op randzaken bijvoorbeeld. Bij de heren is ook meer power en kracht. Vrouwen trainen is overigens niet minder leuk, want evenveel mooie momenten mee gehad, maar na 11 jaar dames is het trainen en coachen van een herenteam ook verfrissend en mooi.”
Merk in je werk bij Bloemendaal dat je nu inmiddels alweer een tijd assistent bent bij Oranje of maakt dit geen verschil uit voor je aanpak? Rick: “Het maakt in principe geen verschil. Wel ken ik een aantal spelers beter omdat ze in Oranje en Bloemendaal spelen. Het is anders. De overgang van vrouwen naar mannenhockey is wel groter. Het was het voor mij een mooie transitiefase om al in 2019 te starten om erin te komen. Het heeft wel een grotere meerwaarde om beiden te kunnen doen want je past toe wat je leert bij de een, bij de ander. Ik heb inmiddels wel een goede klik nu met Bloemendaal en het was uitdagend om de opvolger te zijn van Michel van de Heuvel. Ik doe het wel op mijn eigen manier. Ik doe op mijn manier en met het team”
Er komen weer grote namen terug in het hockey, zoals Alexander Cox bij de heren van Amsterdam, wat wellicht de concurrentie ten goede komt, of niet? Rick: “Absoluut. Aal (Alexander Cox – red.) ken ik goed, het is een kleurrijke en succesvolle trainer-coach, die me het niet makkelijker gaat maken, maar dat is dan ook weer juist heel leuk. Hij past goed bij dat team en die club en dat is ook een belangrijk onderdeel van hoe succesvol een coach is op een team. We gaan het merken in de toekomst.”
Jij wordt de vriendelijke coach genoemd, of in elk geval benaderbaar, past dat in het keiharde hoofdklasse segment? Lachend: “Of ik een vriendelijke coach ben weet ik niet. Ik ben wel een vriendelijk mens. Benaderbaar is een beter synoniem en ja ik ben ook niet altijd vriendelijk, word echt wel eens heel boos, maar zoals ik al aangaf heeft elke trainer-coach zijn eigen manier om met een team om te gaan.”
Over Oranje, het is nog even gas geven maar deze zomer wachten de grote toernooien, wat verwacht je van het EK en van Tokio? Rick: “Ik denk dat we met Nederland, waar we altijd te maken met een groot belang in de hoofdklasse en waardoor het lastig is om veel samen te zijn, pas na het EK echt naar elkaar toegroeien. Ik wil nog niet al te veel weggeven. Er zijn in de top 5 echte toppers. Je plaatsen voor het volgende toernooi is belangrijk en in denk dat we wel bij de laatste 4 eindigen We willen ons ons plaatsen voor het volgende toernooi en altijd spelen voor goud. We kijken al een jaar lang naar de concurrenten en bekijken alle wedstrijden zoals bijvoorbeeld uit de prohockeyleague en dat ondersteund ons in onze keuze en aanpak. Zo is er bijvoorbeeld vandaag gekozen om een aantal spelers af te laten vallen voor Tokio. Dat zijn beslissingen die we altijd samen maken. Max heeft uiteraard het laatste woord, maar de mening van Taco, Simon en mijzelf tellen mee in die keuzes. Ons streven is om met het beste team naar Tokio te gaan.”
Successen behalen zonder publiek, gaat dat wennen of nog steeds niet? Rick: “Ik weet nog niet zeker of Tokio zonder publiek zal zijn, dat horen we later pas. Je went overigens als spelers aan de situatie, maar het voelt inderdaad heel gek. Het was heel bizar om te winnen zonder publiek in de EHL bijvoorbeeld, dat is anders dan winnen in de hoofdklasse.”
Wat was voor jou je allermooiste moment tot nu toe uit je carrière? “Ha! Die hoop ik nog niet beleefd te hebben want anders heb ik nog weinig om voor te strijden ik ben pas 38 jaar en ik hoop nog heel veel moois mee te maken, maar tot nu toe was de 2019 met daarin de zowel de landstitel als de Europese titel met de dames van AHBC het allermooist, maar eigenlijk was de EHL winnen in 2021 ook wel heel erg mooi. Ik kan eigenlijk niet kiezen want iedere winst is weer anders. Dat maakt het ook zo leuk.”
