Skip to main content

De magie van toen was even terug afgelopen weekend. De magie van de Oranjehockeydames 2006. De wereldkampioenen, toen wereldkampioen worden nog niet vanzelfsprekend was. De magie van Marc Lammers en Jan Albers. De magie van Madrid. Wij belden met de oud-bondscoach en haalden verhaal.

Oude tijden herleefden in Madrid. Een reünie van de toenmalige Oranjehockeydames met klinkende namen zoals o.a. Kim Lammers, Naomi van As, Fatima Moreira de Melo, Janneke Schopman, Maartje Paumen, Ellen Hoog, Sophie Polkamp, Minke Booij, Lisanne de Roever, Sylvia Karres, Wiek Werndijk, Mineke Vegter, Chantal de Bruijn, Jiske Snoek, Eefke Mulder, maar zonder Maartje Goderie, Miek Geenhuizen, Minke Smabers  en Max Caldas – die wegens privé/werk niet vrij konden maken.

“Toen was wereldkampioen worden nog niet zo ‘normaal’ als nu, aldus Marc Lammers, want we waren al sinds 1990 niet meer wereldkampioen geworden. Waar dat mee te maken had? Simpelweg de intensiviteit van het trainen. Toen trainden de dames 3 x per week met hun eigen team en 1 tot 2 x per week met Oranje in de voorbereiding. Dat moest omhoog, want andere landen zoals Australië, trainden in die tijd al 5 tot 7 x per week. Du moment dat we meer gingen trainen, gingen de koppen om en merkten we dat we meer bereik hadden.

We maakten de hockeysport weer sexy en hip. De tenues die we hadden waren ook niet meer van deze tijd en Fatima (Moreira de Melo) wilde ook hierin een aanpassing. Ik heb toen gezegd, ga je gang en ontwerp iets wat beter bij dit team past. De strakke tenues vergden ook dat de dames meer wilden trainen om er beter in te passen en dat wierp zijn vruchten af. Het team ging voor goud en won goud. De flow was onmiskenbaar aanwezig en de teamspirit was er niet meer uit te krijgen.

Omdat dit team van toen, met Max Caldas als mijn assistent net als Rob Bianchi en Jan Albers als manager, zo goed in elkaar stak en bij elkaar paste, organiseerde Kim Lammers in 2011 een eerste reünie. Daarna droeg ze het stokje over aan Jan en mij en waren wij de volgende organisatoren. Met dank aan sponsoring die we met gemak binnen kregen dankzij het feit dat alle speelsters bij elkaar bijna 1 miljoen volgers op social media hebben – meer dan het huidige oranje – konden we een toernooi aan in Madrid.

We verbleven in hetzelfde hotel, maar konden helaas niet tegen dezelfde ploeg spelen, omdat die te verspreid zaten in het land. Dus speelden we een wedstrijd tegen een selectie van huidige Spaanse hoofdklasse gemengd met oud spelers. Het werd 0-0 en het was voor veel speelsters uit mijn team toch een pittig potje. Wel met hetzelfde teamgevoel. Dat was ook al in de voorbereiding en de voorbespreking duidelijk. Mijn thema: wat heeft het hockey jou gebracht, maakte bij de toppers van toen de gevoelens los en met deze gevoelens ook weer de teamgeest. Het helpen en ondersteunen van elkaar was direct weer aanwezig en dat betaalde zich uit in de wedstrijd. Als weleer. Een gouden gevoel”.

 

fotocollage: Marc Lammers

Leave a Reply